ยานอวกาศที่ล่าช้าเป็นเวลานานซึ่งเชื่อกันว่าสามารถนำขีปนาวุธของกองทัพเรือรัสเซียไปยังเป้าหมายที่โคจรถึงวงโคจรได้ การปล่อยจรวดโซยุซ-2-1b ที่มีดาวเทียมขนส่งเรดาร์ Pion-NKS เกิดขึ้นตามกำหนดในวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2564 เวลา 22:50 น. ตามเวลามอสโก (15:50 น. EDT) จากเมือง Plesetsk Cosmodrome ทางเหนือของมอสโก
ดาวเทียม Pion-NKS ถูกสร้างขึ้นโดยเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายข่าวกรองอิเล็กทรอนิกส์ Liana ที่ดำเนินการโดยกองทัพรัสเซีย และให้บริการทั้งกองกำลังภาคพื้นดินและกองทัพเรือ ในปี 2564 กลุ่มดาวดังกล่าวได้เห็นการเปิดตัวยานอวกาศ Lotos จำนวน 5 ลำที่ติดตั้งเซ็นเซอร์ตรวจจับคลื่นวิทยุ อย่างไรก็ตาม ภารกิจที่จะเกิดขึ้นควรแนะนำความสามารถใหม่ที่สำคัญให้กับระบบ โดยเพิ่มเรดาร์ถ่ายภาพสำหรับระบุเป้าหมายที่เป็นไปได้
ทั่วโลกสำหรับกองทัพเรือรัสเซียโดยไม่ขึ้นกับสภาพอากาศและสภาพแสง ระบบที่รวมกันซึ่งรวมถึงยานอวกาศ Pion (ดอกโบตั๋น) และยานอวกาศ Lotos พร้อมด้วยทรัพย์สินภาคพื้นดินมีการกำหนดทางเทคนิค 14K160
ในการพัฒนาอย่างแข็งขันตั้งแต่ปี 1993 ยานอวกาศ Pion-NKS (14F139) ควรเข้ามาแทนที่ความสามารถของดาวเทียมUS-A และ US-PU ที่เลิกใช้ไปแล้วในปัจจุบัน ซึ่งให้ข่าวกรองอิเล็กทรอนิกส์และคำแนะนำเป้าหมายตั้งแต่สมัยโซเวียต พวกเขาได้รับการพัฒนาที่สำนักออกแบบ KB Arsenal ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้รวมระบบสำหรับดาวเทียม Lotos และ Pion
Pion และ Lotos ใช้แพลตฟอร์มดาวเทียมร่วมกันซึ่งพัฒนาขึ้นที่ RKTs Progress ในเมือง Samara และอิงจากซีรี่ส์ดาวเทียมสายลับKobalt ที่ดำเนินมายาวนานของบริษัท อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ Lotos ขึ้นสู่วงโคจรครั้งแรกในปี 2009 ระบบย่อย Pion ยังคงถูกระงับเป็นเวลาอีกทศวรรษเนื่องจากปัญหากับการพัฒนาน้ำหนักบรรทุกหลักที่สถาบัน Berg, TsNIIRTI ซึ่งเชี่ยวชาญด้านสงครามอิเล็กทรอนิกส์ ในขณะที่ TsNIIRTI ทำหน้าที่เป็นผู้รวมระบบหลักของ payload การพัฒนาโดยรวมนั้นได้รับมอบหมายให้ NII Vektor ซึ่งตั้งอยู่ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กซึ่งเชี่ยวชาญด้านระบบวิทยุทางทหาร ( 366 )
องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดและมีปัญหาทางเทคนิคมากที่สุดคือเรดาร์ถ่ายภาพคู่ที่พัฒนาขึ้นที่ Vega Corporation ซึ่งก่อนหน้านี้ได้จัดหาน้ำหนักบรรทุกที่คล้ายคลึงกันสำหรับยานอวกาศโซเวียตAlmazและPrirodaรวมถึงดาวเทียมKondor ของรัสเซีย เห็นได้ชัดว่าเรดาร์บนเรือ Pion-NKS มีจุดประสงค์หลักสำหรับการถ่ายภาพเรือเดินทะเล เรดาร์จะทำงานร่วมกับเซ็นเซอร์ดักจับคลื่นวิทยุโดยทำงานร่วมกับการระบุตำแหน่งและการระบุเป้าหมายในท้องทะเลได้อย่างมาก
ในปี 2013 ที่งานแสดงทางอากาศและอวกาศมอสโก, KB Arsenal นำเสนอแบบจำลองมาตราส่วนและข้อกำหนดทางเทคนิคของยานอวกาศหลายลำรวมถึงดาวเทียม Ficus ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับดาวเทียม Pion-NKS อย่างใกล้ชิด แต่ถูกวางตลาดสำหรับแอปพลิเคชันการรับรู้ระยะไกลเชิงพาณิชย์ ตามที่บริษัทระบุ ยานอวกาศจะติดตั้งเรดาร์รูรับแสงสังเคราะห์ที่ทำงานในคลื่นความถี่สามแถบ ด้วยเสาอากาศทั้งสองข้างที่ครอบคลุมพื้นที่ 500 กิโลเมตรบนพื้นผิวโลก เครื่องมือจะสามารถสร้างภาพที่มีความละเอียดระหว่าง 1 ถึง 1.5 เมตร ให้ข้อมูลระดับความสูงสำหรับแผนที่ภูมิประเทศสามมิติ เลือกปฏิบัติระหว่างพืชพรรณและพื้นผิวอื่น ๆ และเห็นภาพคุณสมบัติพื้นผิวย่อย ข้อมูลจากเครื่องมือนี้จะถูกประมวลผลบนดาวเทียม เอกสารของบริษัทระบุ
แปลและเรียบเรียง :
