จรวดของบริษัท Northrop Grumman ประสบความสำเร็จในการปล่อยดาวเทียม Space Force ที่เป็นความลับสำหรับ “การตระหนักรู้ด้านมิติอวกาศ” หรือการตรวจจับวัตถุประดิษฐ์ในวงโคจร เมื่อวันอาทิตย์ที่
13 มิถุนายน ที่ผ่านมา ในภารกิจที่ตอบสนองอย่างรวดเร็วสำหรับกองทัพสหรัฐฯ
เครื่องบินบรรทุก L-1011 ของบริษัท Northrop Grumman ออกจากฐานทัพอวกาศ Vandenberg
ที่เพิ่งเปลี่ยนชื่อใหม่และบินออกไปเหนือมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งมันเปิดตัวจรวดเชื้อเพลิงแข็ง Pegasus XL ที่บรรทุกดาวเทียมใหม่เมื่อเวลา 4:11 น. ตามเวลาของภาคตะวันออก (EDT) หรือเวลา 15.11 น. ของวันอาทิตย์ที่ 13 มิถุนายน ตามเวลาประเทศไทย เจ้าหน้าที่ Vandenberg ยืนยันความสำเร็จของการปล่อย
ภารกิจนี้เรียกว่า Tactically Responsive Launch-2 (TacRL-2) โดยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการที่กองทัพอากาศยอมรับตั้งแต่ปี 2019 เป็นอย่างน้อย ในรายงานครั้งที่สองปีของปีนั้น กองทัพอากาศระบุว่าโครงการระบบปล่อยจรวดคือ “การพัฒนายุทธวิธีอย่างมีชั้นเชิง ความสามารถในการปล่อยที่ตอบสนอง” ผ่านการส่งมอบจรวด Pegasus XL ให้กับ Northrop Grumman
Team V ประสบความสำเร็จในการเปิดตัวภารกิจ Tactically Responsive Launch-2 โดยการสาธิตความเร็ว ความคล่องตัว และความยืดหยุ่นในการปล่อยยานอวกาศ ซึ่งเจ้าหน้าที่ Vandenberg ได้แสดงให้เห็นว่าทรัพย์สินในอวกาศสามารถอยู่ในวงโคจรได้เร็วกว่าไทม์ไลน์มาตรฐาน การเปิดตัวครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความสามารถ ความทุ่มเท และความยืดหยุ่นของทีม V กองทัพอวกาศ และ Northrop Grumman ที่ไม่ได้จัดเตรียมการถ่ายทอดสดทางเว็บของการปล่อยตัวยาน
ในปี 2019 ข้อกำหนดของโปรแกรมระบุว่า Northrop Grumman ต้องมี “ความพร้อมในการปล่อยตัวยาน” ในสี่เดือน จากนั้นจึงวางยานพาหนะสำหรับปล่อยไว้ในโหมดสแตนด์บาย “ด้วยความสามารถในการเรียกขึ้นสู่อากาศ 21 วัน” กองทัพอากาศกล่าวเสริมในรายงานทุก ๆ สองปี
TacRL-2 และการปล่อยประเภทอื่น ๆ เป็นส่วนหนึ่งของการผลักดันของกองทัพอวกาศ เพื่อเสนอบริการเปิดตัวขนาดเล็กที่ยืดหยุ่นมากขึ้นซึ่งเรียกว่า “การปล่อยที่ตอบสนอง” ภารกิจถูกสร้างขึ้นโดย Space Safari ซึ่งเป็นหน่วยงานทางทหารใหม่ที่ตอบสนองต่อความต้องการพื้นที่เร่งด่วนที่มีลำดับความสำคัญสูงผ่านกระบวนการได้มาและการดำเนินการอย่างรวดเร็วตามที่กองทัพอวกาศ ต้องการ
ภารกิจเริ่มต้นของ Space Safari คือการวางแผน จัดหาและส่งมอบความสามารถด้านพื้นที่พิเศษ
พร้อมทั้งความสามารถในการผสานรวมและเปิดตัวภายในไม่กี่สัปดาห์ที่ซึ่งยานอวกาศส่วนใหญ่ต้องใช้เวลาหลายปีในการส่งมอบ และการเปิดตัวก็มีการวางแผนไว้ล่วงหน้าหลายปีเช่นเดียวกัน ความสามารถในการผสานรวมและเปิดตัวอย่างรวดเร็วนี้จะส่งผลให้มีขีดความสามารถที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก
จรวดเพกาซัสเป็นยานยิงจรวดอวกาศแบบมีปีกที่สามารถบรรทุกสิ่งของขนาดเล็กที่ไม่มีคนควบคุม (443 กิโลกรัม (980 ปอนด์)) สู่วงโคจรต่ำได้ เริ่มดำเนินการในปี 1990 และยังคงเป็นเช่นนั้นในปี 2013 โดยเปิดตัวทางอากาศ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบการยิงจรวดแบบใช้ครั้งเดียวที่พัฒนาโดย Orbital Sciences Corporation (Orbital) สามขั้นตอนหลักที่เผาไหม้เชื้อเพลิงแข็งให้แรงขับ มันบินเป็นเครื่องบินที่ขับเคลื่อนด้วยจรวดก่อนออกจากชั้นบรรยากาศ
ที่มาของข่าว https://spacenews.com/u-s-army-approves-plans-for-a-future-tactical-space-layer/
ที่มาของภาพ : https://www.behance.net/gallery/9847047/Pegasus-XL-Launch-Vehicle
แปลและเรียบเรียง : ร.อ.นิตินัย อุตสาหะ
